Dinsdag 27 november 2018 ging Felicia met frisse tegenzin naar Sophia Erasmus. In dit geval zou het krammetje dat aan de binnenkant van haar linkerbeen was geplaatst verwijderd worden. Haar x stand was eruit gegroeid. Aangezien ze toch onder narcose moest, waren we zeer blij met het idee van Dr Bessems om haar littekens veroorzaakt door de pinnen te herstellen. De littekens zijn vrij diep. Door uit de huid een soort oog te halen en de onderkant van de huid los te maken en vervolgens de uiteinde weer heel netjes aan elkaar te maken, zijn uiteraard de wonden wel zichtbaar maar niet diep. Ook zijn ze wat meer in streepvorm zichtbaar. Ik zal het nog een keer navragen bij de arts, want ook ik merk dat ik niet altijd heel scherp ben als Felicia op de uitslaapkamer ligt. Ik wil het allemaal wel graag weten, ik neem het op en de helft verdwijnt dan toch weer in een soort diep gat in mijn geheugen. Ja, dan merk je wat emoties met je doen.

Op de foto is het krammetje zichtbaar dat uit haar linkerbeen is gehaald. Leuk souvenir.

De aanloop tot de narcose blijft lastig. Alles voor de operatie vindt Felicia vreselijk, zo spannend en het went nooit. Gelukkig hebben ze Felicia in de operatiekamer uitmuntend opgevangen. Grappig, ik vind daar altijd een ontspannen haast nog gezellig sfeertje hangen. Er wordt gepraat en gelachen en serieus naar Felicia geluisterd.

Opvallend was dat ze na de operatie het gevoel had dat de fixateur weer in haar been zat. Direct toen ze enigszins wakker was moest ze eerst naar haar been kijken hoe het eruit zag. Pfff…. Gelukkig toch niet stiekem weer een fixateur. Dit keer duurde het lang voor ze zich lekker voelde. Ik zag aan haar dat ze enorm moe was, meer dan anders. Maar toen ze voor het eerst om een uur of 15.00 zo misselijk was, dat ze alles eruit gooide, knapte ze direct op. Gelukkig niet in de auto maar vlak voor we naar huis gingen nog net in haar kamer. De pijn valt mee. Ze neemt de medicatie voor de zekerheid in.

Ik vind haar nu mentaal snel herstellen. Ze is gister een deel van de dag huiswerk gaan maken en ik denk dat haar concentratie een stuk beter is dan bij de andere operaties. Ze is vrolijk en maakt grapjes. Fijn. Morgen halen we het verband eraf en zal ze snel weer goed gaan lopen. We zijn heel nieuwsgierig naar de resultaten van het wondherstel, maar we hebben er alle vertrouwen in.