Zomaar een dagje uit Felica haar leven

Op 10 april weer iets anders leuks gedaan en Felicia meegenomen naar de Marathon van Rotterdam.

Wat was het leuk en gezellig en wat een sfeer was dit. Dan merk toch wel hoe lastig het is om met een rolstoel van plek A naar B te komen. De metro zelf was goed te doen. Vervolgens via Beurs aan de verkeerde kant naar boven komen om dan nooit de Coolsingel meer te kunnen oversteken. Er was maar 1 lift die ons naar boven kon laten komen en die kwam precies verkeerd uit boven de grond. Vervolgens via de liften van de Koopgoot onder de Coolsingel door en naar de kubus woningen om daar de hardlopers aan te moedigen. Dit was het punt van de 29 km dus aanmoedigingen hadden ze nodig. Felicia vond het reuzeknap dat ze dit kunnen en wil zelf misschien later ook de marathon gaan lopen. Absoluut respect voor deze dames en heren. Wat een doorzetters. Vervolgens heeft Felicia nog wat geshopt, appeltaart gegeten bij Dudok en zijn we op de Witte de Withstraat even een hapje gaan eten. Zo gezellig daar. Maar wat wil je met het prachtige weer. We hebben een biologisch frietje op (heerlijk). Wilde eerst met haar naar restaurant Bazar maar wist niet zeker of ze dit allemaal lekker zou vinden. Oosters eten dus, heerlijk. Via de metro naar huis. Tot onze verbazing deed de lift op het perron in Berkel en Rodenrijs het niet. Buiten dienst. Gelukkig was een aantal heren bereid haar rolstoel naar beneden te dragen en Felicia kon lopend naar beneden. We waren er zelf ook wel gekomen, maar had ik Felicia eerst naar beneden moeten laten gaan, rolstoel helemaal los moeten maken en deel voor deel naar beneden moeten laten brengen en weer in elkaar moeten zetten. Je zal toch echt niet kunnen lopen en afhankelijk zijn van je scootmobiel!!!!!!.

Ze heeft wederom genoten inclusief mama. Het is een romslomp met de rolstoel in een loeidrukke stad en metro, maar zeker de moeite waard.

Reactie(s)