Het is alweer een tijdje geleden. Na een welverdiende vakantie is Felicia weer beetje bij beetje zich zelf aan het worden. Veel zwemmen en lopen heeft ervoor gezorgd dat haar beenspieren weer sterker worden. Zelfs in de vakantie moest ze naar de sportschool van mama. Heerlijk naar school zonder rolstoel of krukken. Met de dag zag ik weer haar zelfstandigheid terugkomen. Gelukkiger kan je ons niet maken, met een lach uit school komen. Ondanks dit maken zowel mama als de fysio zich nog wel zorgen om haar knie. Deze wilt niet verder buigen en dus een vervroegde MRI scan aangevraagd. Bij haar eerste beenverlenging kon ze zwemmen en fietsen binnen 3 weken. In de vakantie zag ik dat haar linker been niet de buiging met schoolslag deed wat bij de eerst beenverlenging wel ging ondanks de training die ze nu doet. Het been deed maar wat. Met lopen zie je dat haar knie elke keer weer overstrekt is. Verder denken we te zien dat haar knieschijf naar buiten staat. We moeten zorgen dat Felicia zo snel mogelijk haar volledige zelfstandigheid weer terugkrijgt en ook het vertrouwen. Vertrouwen in zichzelf, haar been en haar lichaam. Ik merk aan haar dat het haar zwaar gaat worden omdat het te lang duurt en er elke keer weer “iets” is. Gelukkig hebben we morgen de scan waar we heel dankbaar voor zijn. De uitslag zal vast even op zich laten wachten maar hij kan toch maar gedaan zijn.

Maar……………..vandaag bij Rijndam revalidatiecentrum geweest. Ennnn….. ze hoeft geen semi orthopedische schoenen meer. Ze mag volgende week gewone schoenen uitzoeken. Schoenen die iedereen heeft. Kees van der Poel (degene die aangepaste schoenen maakt) gaat er een kleine verhoging inmaken van ongeveer 2 cm. Uniek, want ze liep wel eens op gewone schoenen maar niet permanent. We zijn zo ontzettend blij voor haar en ik weet zeker dat ze de schoenen zal gaan showen. Tot volgende week.

Ps: de foto is bij de Sagrada Familia in Barcelona.