Gisteren mocht Felicia weer naar het Erasmus. Dr. Bessems zou de epifysiodese (zie uitleg vorig hoofdstuk) toepassen aan haar rechterbeen. Ze was er een beetje klaar voor maar mama nog minder dan een beetje. Als alles weer een beetje lekker gaat wil je het graag zo houden. Maar om het juiste resultaat te krijgen, was de ingreep noodzakelijk.

Het ging zo prettig allemaal. Heel soepel en snel. Super anesthesist en natuurlijk Dr. Bessems die perfect uiteg en toelichting geeft. De operatie was een uurtje . Nog even met een medepatientje gesproken die klaar was met de beenverlenging. Zij mocht nu uit de fixateur. Echt heel fijn voor haar.

Thuis viel het Felicia toch weer even tegen. Begrijpelijk. Op haar linkerbeen moest ze veel gewicht zetten en hinkelen. Dit is voor haar best moeilijk. En haar rechterbeen was tot haar voet verdoofd. Vond ze niet fijn. De pijnstilling is nauwelijk of niet nodig. Ik heb haar gisteravond en vanochtend wat paracetamol gegeven en een diclofenac. Ik denk dat we het daar bij kunnen houden want ze voelt nauwelijks pijn. Een heel klein beetje maar voldoende om haar grens van belasten aan te geven.

Gelukkig is ze goedlachs na af en toe tranen veroorzaakt door frustratie. Ze wordt heerlijk verwend en dat doet haar goed. Het gaat elke dag een beetje beter en ik denk dat ze volgende zaterdag soepel met twee of een kruk loopt. Aanstaande dinsdag komt de fysio langs en vrijdag gaan we weer naar de fysio in Bleiswijk. Komt goed.Cool